Al een hele poos ben ik zoekende. Zoekende naar de richting die ik op wil met mijn eigen creativiteit. En dat bleek een langdurig proces. Eerlijk gezegd ben ik er nog steeds niet helemáál uit. Maar langzaam lijken de puzzelstukjes een beetje op hun plek te vallen. Begin ik te ontdekken wat ík wil. Eigenlijk is het heel simpel en moet ik gewoon doen wat ik al jaren roep: volg je hart! Doen wat ik leuk vind en waar mijn hart ligt, want dan straal je vanzelf de passie naar anderen uit. Maar is het echt zo makkelijk?
Op de een of andere manier moet ik toch een fikse drempel over. En ben ik van alles aan het lezen, volg ik online workshops, zoek ik van alles op en prop mijn hoofd dus vol met info. Alleen, dat is niet genoeg. Je moet ook dóen! In actie komen! Gewoon starten! Vergeet dat zeurende stemmetje dat zegt dat je het “oude” niet moet weggooien, dat dat je kindje is. Kinderen worden namelijk groot en vliegen uit. En ook al zijn mijn fysieke kinderen nog steeds lekker thuis, mijn figuurlijke kindje is uitgevlogen. Maar heeft daardoor wel ruimte gemaakt voor een nieuw kind. Een kind dat ik koester en met heel veel liefde groot wil brengen. Dat zal ongetwijfeld met vallen en opstaan gebeuren en hier en daar een blauwe plek. Maar hé, dat hoort erbij, ik ben intussen wel wat gewend.
Dus ben ik bezig om op de website ook ruimte te maken voor dit nieuwe kind. Veel “oud” is weg, nu nog werken aan een andere look. Gewoon beginnen dus en niet wachten tot je 100 % klaar bent, want dat ben je namelijk nooit. Zei ze wijs 
. En daarom zie je momenteel dus een halve website en mist er hier en daar misschien een plaatje omdat ik wellicht iets teveel heb opgeruimd. Dan is het maar zo. Je moet toch ergens beginnen. En dat begin is nu.
